De temperatuur van de wolfraamplaat tijdens warmwalsen is een kritische factor en moet zorgvuldig worden gecontroleerd en bewaakt. Hier volgen enkele belangrijke opmerkingen over de temperatuur:

1. Optimaal temperatuurbereik: Wolfraamplaten moeten tot een specifiek temperatuurbereik worden verwarmd om het warmwalsproces te vergemakkelijken. Dit temperatuurbereik wordt doorgaans bepaald op basis van de materiaaleigenschappen van wolfraam en de vereiste mechanische eigenschappen van het eindproduct.

2. Vermijd oververhitting: Oververhitting van wolfraamplaten kan nadelige veranderingen in hun microstructuur en mechanische eigenschappen veroorzaken. Het is belangrijk om te voorkomen dat de maximale temperatuurlimieten worden overschreden om materiaaldegradatie te voorkomen.

3. Uniforme verwarming: Ervoor zorgen dat de wolfraamplaat gelijkmatig wordt verwarmd, is van cruciaal belang voor het behouden van consistente materiaaleigenschappen over het gehele oppervlak. Temperatuurveranderingen kunnen tijdens het walsen ongelijkmatige vervorming veroorzaken, wat resulteert in ongelijkmatige mechanische eigenschappen.

4. Koelsnelheid: Na warmwalsen moet de wolfraamplaat met een gecontroleerde snelheid worden gekoeld om de vereiste microstructuur en mechanische eigenschappen te bereiken. Snelle afkoeling of ongelijkmatige afkoeling kunnen interne spanningen en vervormingen in het eindproduct veroorzaken.

5. Monitoring en controle: Continue monitoring van de temperatuur tijdens warmwalsen is van cruciaal belang om realtime aanpassingen te kunnen maken en de vereiste materiaaleigenschappen te behouden. Geavanceerde temperatuurregelsystemen kunnen worden gebruikt om een ​​nauwkeurige regeling van verwarmings- en koelprocessen te garanderen.

Over het geheel genomen speelt de temperatuur van de wolfraamplaat tijdens heet walsen een cruciale rol bij het bepalen van de uiteindelijke eigenschappen van het gewalste product, en er moet voor worden gezorgd dat gedurende het hele proces de juiste temperatuuromstandigheden worden gehandhaafd.

Er zijn veel redenen voor breuk bij de verwerking van pure wolfraamplaten, waaronder:

1. Broosheid: Zuiver wolfraam is inherent bros, vooral bij kamertemperatuur. Tijdens verwerking, zoals warmwalsen of koudvervormen, kan het materiaal barsten of breken vanwege zijn brosheid.

2. Hoge hardheid: Wolfraam heeft een hoge hardheid en als de gereedschappen en apparatuur niet zijn ontworpen om dit harde materiaal te hanteren, zal het gemakkelijk barsten en breken tijdens het bewerkingsproces.

3. Spanningsconcentratie: Onjuiste hantering of verwerking van zuivere wolfraamplaten zal spanningsconcentratie in het materiaal veroorzaken, wat leidt tot het ontstaan ​​en uitzetten van scheuren en uiteindelijk tot breuk.

4. Onvoldoende smering: Onvoldoende smering tijdens bewerkingen zoals snijden, buigen of vormen kan verhoogde wrijving en hitte veroorzaken, wat leidt tot plaatselijke verzwakking en mogelijke breuk van de wolfraamplaat.

5. Onjuiste warmtebehandeling: Inconsistente of onjuiste warmtebehandeling van zuivere wolfraamplaten kan leiden tot interne spanning, ongelijkmatige korrelstructuur of verbrossing, wat allemaal kan leiden tot breuk in daaropvolgende verwerkingsstappen.

6. Gereedschapsslijtage: Het gebruik van versleten of onjuiste snijgereedschappen tijdens bewerkings- of vormbewerkingen kan overmatige gereedschapsspanning veroorzaken en warmte genereren, wat resulteert in oppervlaktedefecten en mogelijke breuk van de wolfraamplaat.

Om breuk tijdens de verwerking van zuivere wolfraamplaten te verminderen, moeten de materiaaleigenschappen zorgvuldig in overweging worden genomen, moeten geschikte gereedschappen en apparatuur worden gebruikt, moet voor een goede smering worden gezorgd, moeten de verwerkingsparameters worden gecontroleerd en moeten geschikte warmtebehandelingsprocessen worden geïmplementeerd om interne schade te minimaliseren. het materiaal belasten en onderhouden. van integriteit.