Het draagvermogen van de schroef kan worden berekend met behulp van technische principes en formules. Het draagvermogen wordt meestal bepaald op basis van de sterkte van het materiaal, de grootte en spoed van de schroefdraden en de lengte van de staaf. Hier is een vereenvoudigd overzicht van het berekeningsproces:

1. Materiaalsterkte bepalen: Het draagvermogen van een schroef wordt beïnvloed door de treksterkte van het materiaal waaruit hij is gemaakt. Treksterkte is een maatstaf voor de maximale spanning die een materiaal kan weerstaan ​​wanneer het wordt uitgerekt of getrokken voordat het breekt. Deze waarde wordt doorgaans verstrekt door de materiaalfabrikant.

2. Houd rekening met schroefdraadaangrijping: het draagvermogen wordt ook beïnvloed door de lengte van het schroefdraadgedeelte van de stang en de aansluiting van de schroefdraad op bijpassende componenten. Hoe langer de ingrijplengte, hoe hoger het draagvermogen.

3. Bereken het effectieve oppervlak: het draagvermogen is gerelateerd aan het effectieve dwarsdoorsnedeoppervlak van de schroef. Voor standaardschroeven wordt het effectieve oppervlak berekend op basis van de draadworteldiameter.

4. Technische formules toepassen: Het draagvermogen kan worden berekend met behulp van de trekspanningsformule, de uitgeoefende kracht gedeeld door het dwarsdoorsnedeoppervlak. Het draagvermogen wordt meestal bepaald als een fractie van de treksterkte van het materiaal, waarbij rekening wordt gehouden met veiligheids- en andere overwegingen.

Het is belangrijk op te merken dat de berekening van het draagvermogen van de schroef complexe technische principes en overwegingen met zich meebrengt en doorgaans wordt uitgevoerd door een gekwalificeerde ingenieur of professional met expertise in mechanisch ontwerp en materiaalkunde. Bovendien kunnen specifieke industrienormen en specificaties richtlijnen bieden bij het bepalen van het draagvermogen van schroeven in verschillende toepassingen.