Dit komt voornamelijk door overmatige stroom, die het toegestane stroombereik van de wolfraamelektrode overschrijdt; Onjuiste selectie van wolfraamelektroden, zoals een niet-overeenkomende diameter of model; Onjuist slijpen van wolfraamelektroden leidt tot smelten; En problemen met lastechnieken, zoals veelvuldig contact en ontsteking tussen wolfraampunten en basismaterialen, wat leidt tot versnelde slijtage.

1. Vuil of oxidatie: De geleidbaarheid van wolfraam neemt af naarmate de mate van oxidatie op het oppervlak toeneemt. Als het oppervlak van de wolfraamstaaf veel vuil ophoopt of lange tijd niet wordt schoongemaakt, heeft dit invloed op de geleidbaarheid.
2. Lage zuiverheid: als er andere onzuivere metalen in het materiaal van de wolfraamstaaf zitten, kunnen deze de stroomstroom beperken en ervoor zorgen dat de wolfraamstaaf niet geleidend is.
3. Ongelijkmatig sinteren: Tijdens het productieproces van wolfraamstaven is sinteren vereist. Als het sinteren ongelijkmatig is, kunnen er nadelige reacties optreden aan het oppervlak, wat ook kan leiden tot een afname van de geleidbaarheid van de wolfraamstaaf.