زیرکونیوم معمولاً با استفاده از ترکیبی از تکنیک‌هایی مانند ریخته‌گری، ماشینکاری، جوشکاری و تکمیل سطح برای ایجاد انواع قطعات و اجزای زیرکونیومی پردازش می‌شود. در زیر مروری بر روش های معمول پردازش زیرکونیوم است:

1. ریخته گری: زیرکونیوم را می توان با ریخته گری سرمایه گذاری یا ریخته گری شن و ماسه به اشکال مختلف ریخت. این امکان تولید قطعات پیچیده زیرکونیومی با ابعاد دقیق را فراهم می کند.

2. پردازش مکانیکی: زیرکونیوم را می توان با استفاده از تکنیک هایی مانند تراشکاری، آسیاب، حفاری و سنگ زنی ماشین کاری کرد. با این حال، همانطور که قبلا ذکر شد، زیرکونیوم به دلیل سختی و تمایل به کار سخت، یک ماده چالش برانگیز برای ماشین‌کاری است. بنابراین، ابزارهای برش تخصصی و فرآیندهای ماشینکاری اغلب مورد نیاز است.

3. جوشکاری: زیرکونیوم معمولاً با استفاده از تکنیک هایی مانند جوشکاری با گاز تنگستن (GTAW) یا جوشکاری با پرتو الکترونی جوش داده می شود. مقاومت عالی در برابر خوردگی زیرکونیوم آن را به ماده انتخابی برای جوشکاری در دماهای بالا و محیط های خورنده تبدیل می کند.

4. تکمیل سطح: پس از مراحل اولیه ماشینکاری، قطعات زیرکونیومی ممکن است تحت فرآیندهای تکمیل سطح مانند پرداخت، غیرفعال کردن، یا پوشش قرار گیرند تا ظاهر، مقاومت در برابر خوردگی یا سایر خواص عملکردی خود را افزایش دهند.

به طور کلی، پردازش زیرکونیوم شامل ترکیبی از تکنیک‌های تولید متناسب با نیازهای خاص قطعه زیرکونیوم است که تضمین می‌کند که جزء نهایی با مشخصات و استانداردهای عملکرد مورد نیاز مطابقت دارد.