Dzieje się tak głównie na skutek nadmiernego prądu, przekraczającego dopuszczalny zakres prądu elektrody wolframowej; Niewłaściwy dobór elektrod wolframowych, np. niedopasowana średnica lub model; Niewłaściwe szlifowanie elektrod wolframowych prowadzi do stopienia; Oraz problemy z technikami spawania, takie jak częsty kontakt i zapłon pomiędzy końcówkami wolframu a materiałami podstawowymi, co prowadzi do przyspieszonego zużycia.

1. Brud lub utlenianie: Przewodność wolframu zmniejsza się wraz ze wzrostem stopnia utlenienia jego powierzchni. Jeśli na powierzchni pręta wolframowego zgromadzi się dużo brudu lub nie będzie ona czyszczona przez dłuższy czas, będzie to miało wpływ na jego przewodność.
2. Niska czystość: Jeśli w materiale pręta wolframowego znajdują się inne metale zanieczyszczające, mogą one ograniczać przepływ prądu i powodować nieprzewodzenie pręta wolframowego.
3. Nierówne spiekanie: Podczas procesu produkcji prętów wolframowych wymagane jest spiekanie. Jeżeli spiekanie jest nierówne, na powierzchni mogą wystąpić niekorzystne reakcje, które mogą również prowadzić do zmniejszenia przewodności pręta wolframowego.