Tantal to pierwiastek chemiczny o symbolu Ta i liczbie atomowej 73. Znany wcześniej jako tantal, jego nazwa pochodzi od Tantala, złoczyńcy z mitologii greckiej. Tantal to rzadki, twardy, niebieskoszary, błyszczący metal przejściowy, który jest wysoce odporny na korozję. Należy do grupy metali ogniotrwałych, które są szeroko stosowane jako drobne składniki stopów. Obojętność chemiczna tantalu czyni go cenną substancją do sprzętu laboratoryjnego i substytutem platyny. Obecnie jego głównym zastosowaniem są kondensatory tantalowe w sprzęcie elektronicznym, takim jak telefony komórkowe, odtwarzacze DVD, systemy gier wideo i komputery. Tantal, zawsze razem z chemicznie podobnym niobem, występuje w grupach minerałów: tantalit, kolumbit i koltan (mieszanka kolumbitu i tantalitu, choć nie uznawana za odrębny gatunek minerału). Tantal jest uważany za pierwiastek o kluczowym znaczeniu dla technologii.

Właściwości fizyczne
Tantal jest ciemny (niebieskoszary), gęsty, plastyczny, bardzo twardy, łatwy w obróbce i dobrze przewodzi ciepło i prąd. Metal słynie z odporności na korozję powodowaną przez kwasy; w rzeczywistości w temperaturach poniżej 150 °C tantal jest prawie całkowicie odporny na atak zwykle agresywnej wody królewskiej. Można go rozpuścić kwasem fluorowodorowym lub kwaśnymi roztworami zawierającymi jon fluorkowy i trójtlenek siarki, a także roztworem wodorotlenku potasu. Wysoką temperaturę topnienia tantalu wynoszącą 3017 ° C (temperatura wrzenia 5458 ° C) wśród pierwiastków przewyższają jedynie wolfram, ren i osm w przypadku metali oraz węgiel.

Tantal występuje w dwóch fazach krystalicznych, alfa i beta. Faza alfa jest stosunkowo plastyczna i miękka; ma strukturę sześcienną skupioną na ciele (grupa przestrzenna Im3m, stała sieci a = 0,33058 nm), twardość Knoopa 200–400 HN i oporność elektryczną 15–60 µΩ⋅cm. Faza beta jest twarda i krucha; jego symetria kryształu jest tetragonalna (grupa przestrzenna P42/mnm, a = 1,0194 nm, c = 0,5313 nm), twardość Knoopa wynosi 1000–1300 HN, a oporność elektryczna jest stosunkowo wysoka i wynosi 170–210 µΩ⋅cm. Faza beta jest metastabilna i przechodzi w fazę alfa po podgrzaniu do 750–775 ° C. Tantal w masie jest prawie w całości fazą alfa, a faza beta zwykle występuje w postaci cienkich warstw otrzymanych przez rozpylanie magnetronowe, chemiczne osadzanie z fazy gazowej lub osadzanie elektrochemiczne z roztworu stopionej soli eutektycznej.