Po co zmniejszać zawartość tlenu w proszku wolframu?

Nanometrowy proszek wolframu charakteryzuje się efektem małych rozmiarów, efektem powierzchniowym, efektem wielkości kwantowej i makroskopowym efektem tunelowania kwantowego, dzięki czemu ma szerokie perspektywy zastosowania w katalizie, filtrowaniu światła, absorpcji światła, ośrodku magnetycznym i nowych materiałach. Jednakże zastosowanie proszek jest ograniczony ze względu na obecność określonej zawartości tlenu w proszkach.

Z makrofotografii im większa zawartość tlenu, tym niższa wytrzymałość na rozciąganie produktów wolframowych i twardego stopu, powodując pękanie. Kompleksowe właściwości pękających produktów wolframowych będą niskie, takie jak ekranowanie i odporność na uderzenia, dlatego konieczne jest wytwarzanie sferycznego proszku wolframu o niskiej zawartości tlenu. Im niższa zawartość tlenu, tym częściej proszek będzie ponownie użyty. W innym słowem, może to obniżyć koszty.

Czynniki wpływające na zawartość tlenu to wielkość ziarna, zawartość węgla i inne czynniki. Ogólnie rzecz biorąc, im mniejszy rozmiar ziarna, tym większa zawartość tlenu. Ponadto im większy rozmiar ziarna, tym łatwiej występuje pękanie.