Tungsten, atau wolfram, ialah unsur kimia dengan simbol W dan nombor atom 74. Nama tungsten berasal dari nama bekas Sweden untuk scheelite mineral tungstate, tung sten atau "batu berat". Tungsten ialah logam jarang ditemui secara semula jadi di Bumi hampir secara eksklusif digabungkan dengan unsur-unsur lain dalam sebatian kimia dan bukannya bersendirian. Ia dikenal pasti sebagai unsur baharu pada tahun 1781 dan pertama kali diasingkan sebagai logam pada tahun 1783. Bijih pentingnya termasuk wolframite dan scheelite.

Unsur bebas adalah luar biasa kerana kekukuhannya, terutamanya fakta bahawa ia mempunyai takat lebur tertinggi daripada semua unsur yang ditemui, lebur pada 3422 °C (6192 °F, 3695 K). Ia juga mempunyai takat didih tertinggi, pada 5930 °C (10706 °F, 6203 K). Ketumpatannya adalah 19.3 kali ganda daripada air, setanding dengan uranium dan emas, dan jauh lebih tinggi (kira-kira 1.7 kali ganda) daripada plumbum. Tungsten polihabluran ialah bahan yang rapuh dan keras secara intrinsik (di bawah keadaan standard, apabila tidak digabungkan), menjadikannya sukar untuk berfungsi. Walau bagaimanapun, tungsten kristal tunggal tulen adalah lebih mulur dan boleh dipotong dengan gergaji besi keras.

Banyak aloi tungsten mempunyai banyak aplikasi, termasuk filamen mentol lampu pijar, tiub sinar-X (sebagai filamen dan sasaran), elektrod dalam kimpalan arka tungsten gas, aloi super, dan perisai sinaran. Kekerasan dan ketumpatan tinggi Tungsten memberikannya aplikasi ketenteraan dalam peluru menembusi. Sebatian tungsten juga sering digunakan sebagai pemangkin industri.

Tungsten adalah satu-satunya logam daripada siri peralihan ketiga yang diketahui berlaku dalam biomolekul yang terdapat dalam beberapa spesies bakteria dan archaea. Ia adalah unsur paling berat yang diketahui penting kepada mana-mana organisma hidup. Walau bagaimanapun, tungsten mengganggu metabolisme molibdenum dan tembaga dan agak toksik kepada bentuk kehidupan haiwan yang lebih biasa.