Molybdenum និង tungsten គឺជាលោហៈធាតុដែលធន់ទ្រាំនឹងការរលាយខ្ពស់ និងមានលក្ខណៈសម្បត្តិមេកានិច និងកម្ដៅដ៏ល្អឥតខ្ចោះ ប៉ុន្តែវាមានភាពខុសគ្នាសំខាន់ៗមួយចំនួន៖

1. ចំណុចរលាយ: ចំណុចរលាយនៃ tungsten គឺខ្ពស់ជាង molybdenum ។ Tungsten មានចំណុចរលាយខ្ពស់បំផុតនៅ 3422 °C ខណៈពេលដែល molybdenum មានចំណុចរលាយ 2623 ° C ។

2. ដង់ស៊ីតេ៖ តង់ស្ទីនមានដង់ស៊ីតេជាងម៉ូលីបដិន។ តង់ស្ទីនមានដង់ស៊ីតេ 19.25 ក្រាម / សង់ទីម៉ែត្រ 3 ខណៈពេលដែលម៉ូលីបដិនមានដង់ស៊ីតេ 10.28 ក្រាម / សង់ទីម៉ែត្រ 3 ។

3. លក្ខណៈសម្បត្តិមេកានិកៈ សារធាតុ Tungsten គឺរឹងជាង និងផុយជាង molybdenum ។ Tungsten ត្រូវបានគេប្រើជាទូទៅនៅក្នុងកម្មវិធីដែលភាពរឹង និងភាពធន់នឹងការពាក់មានសារៈសំខាន់ ដូចជាឧបករណ៍កាត់ និងសមាសធាតុចង្ក្រានដែលមានសីតុណ្ហភាពខ្ពស់។ ម៉្យាងទៀត Molybdenum គឺមានភាពបត់បែនជាងមុន ហើយជារឿយៗត្រូវបានគេប្រើនៅក្នុងកម្មវិធីដែលភាពតឹងតែង និងភាពបត់បែនមានសារៈសំខាន់។

4. កម្មវិធី៖ ដោយសារតែចំណុចរលាយនិងភាពរឹងខ្ពស់របស់វា តង់ស្តែនត្រូវបានប្រើប្រាស់ជាទូទៅក្នុងកម្មវិធីដែលមានសីតុណ្ហភាពខ្ពស់ដូចជា ឧស្សាហកម្មអវកាស ទំនាក់ទំនងអគ្គិសនី និងជាសម្ភារៈសម្រាប់សរសៃអំបោះ។ Molybdenum ក៏ត្រូវបានគេប្រើនៅក្នុងកម្មវិធីដែលមានសីតុណ្ហភាពខ្ពស់ផងដែរ ប៉ុន្តែជាធម្មតាត្រូវបានជ្រើសរើសសម្រាប់សមត្ថភាពរបស់វាក្នុងការទប់ទល់នឹងការឆក់កម្ដៅ និងចរន្តកំដៅដ៏ល្អឥតខ្ចោះរបស់វា។

សរុបមក ខណៈពេលដែល molybdenum និង tungsten គឺជាវត្ថុធាតុដើមដ៏មានតម្លៃដែលមានលក្ខណៈសម្បត្តិស្រដៀងគ្នា ភាពខុសគ្នានៃចំណុចរលាយ ដង់ស៊ីតេ លក្ខណៈសម្បត្តិមេកានិច និងកម្មវិធីធ្វើឱ្យពួកវាស័ក្តិសមសម្រាប់ការប្រើប្រាស់ឧស្សាហកម្ម និងបច្ចេកទេសផ្សេងៗគ្នា។