تنگستن یا ولفرام یک عنصر شیمیایی با نماد W و عدد اتمی 74 است. نام تنگستن از نام سوئدی سابق اسکیلیت معدنی تنگستات، تونگ استن یا "سنگ سنگین" گرفته شده است. تنگستن فلز کمیابی است که به طور طبیعی روی زمین یافت می‌شود و تقریباً به‌طور انحصاری با عناصر دیگر در ترکیبات شیمیایی ترکیب می‌شود و نه به تنهایی. این عنصر در سال 1781 به عنوان یک عنصر جدید شناسایی شد و برای اولین بار در سال 1783 به عنوان یک فلز جدا شد. سنگ معدن مهم آن شامل ولفرامیت و شیلیت است.

عنصر آزاد به دلیل استحکام آن قابل توجه است، به ویژه این واقعیت که بالاترین نقطه ذوب را در بین تمام عناصر کشف شده دارد، ذوب در دمای 3422 درجه سانتیگراد (6192 درجه فارنهایت، 3695 کلوین). همچنین بالاترین نقطه جوش، در 5930 درجه سانتیگراد (10706 درجه فارنهایت، 6203 کلوین) را دارد. چگالی آن 19.3 برابر آب، قابل مقایسه با چگالی اورانیوم و طلا، و بسیار بیشتر (حدود 1.7 برابر) از سرب است. تنگستن پلی کریستالی یک ماده ذاتا شکننده و سخت است (در شرایط استاندارد، در صورت عدم ترکیب) که کار را دشوار می کند. با این حال، تنگستن تک کریستالی خالص انعطاف پذیرتر است و می توان آن را با یک اره آهنی فولادی سخت برش داد.

بسیاری از آلیاژهای تنگستن کاربردهای متعددی دارند، از جمله رشته‌های لامپ رشته‌ای، لوله‌های اشعه ایکس (هم به عنوان رشته و هم به عنوان هدف)، الکترودها در جوشکاری قوسی تنگستن گاز، سوپرآلیاژها و محافظ تشعشع. سختی و چگالی زیاد تنگستن به آن کاربرد نظامی در پرتابه های نافذ می دهد. ترکیبات تنگستن نیز اغلب به عنوان کاتالیزور صنعتی استفاده می شود.

تنگستن تنها فلز از سری سوم انتقالی است که در زیست مولکول‌هایی که در گونه‌های معدودی از باکتری‌ها و باستان‌ها یافت می‌شوند، شناخته شده است. این سنگین ترین عنصری است که برای هر موجود زنده ای ضروری است. با این حال، تنگستن با متابولیسم مولیبدن و مس تداخل دارد و تا حدودی برای اشکال آشناتر زندگی حیوانات سمی است.