نیکل یک فلز سخت، انعطاف پذیر و فرومغناطیسی است که بسیار صیقلی و مقاوم در برابر خوردگی است. نیکل از گروه عناصر آهن دوست است. هسته زمین عمدتاً از عناصر آهن و نیکل تشکیل شده است. سنگ های آهنی منیزیم در پوسته حاوی نیکل بیشتری نسبت به سنگ های آلومینیوم سیلیکونی هستند، به عنوان مثال، پریدوتیت حاوی 1000 برابر نیکل بیشتر از گرانیت و گابرو حاوی 80 برابر نیکل بیشتر از گرانیت است.

خاصیت شیمیایی

خواص شیمیایی فعال تر، اما پایدارتر از آهن است. اکسید شدن در هوا در دمای اتاق مشکل است و به راحتی با اسید نیتریک غلیظ واکنش نمی دهد. سیم نیکل ریز قابل اشتعال است و هنگام گرم شدن با هالوژن ها واکنش نشان می دهد و به آرامی در اسید رقیق حل می شود. می تواند مقدار قابل توجهی گاز هیدروژن را جذب کند.