تانتالم یک عنصر شیمیایی با نماد Ta و عدد اتمی 73 است. این عنصر از اتم های تانتالم با 73 پروتون در هسته تشکیل شده است. تانتالیوم فلزی نادر، سخت، آبی مایل به خاکستری و براق است که در برابر خوردگی بسیار مقاوم است. اغلب برای بهبود خواص مکانیکی آن با فلزات دیگر آلیاژ می شود و در کاربردهای مختلفی از جمله الکترونیک، هوافضا و تجهیزات پزشکی استفاده می شود.

تانتالیم چندین ویژگی شیمیایی قابل توجه دارد:

1. مقاومت در برابر خوردگی: تانتالوم در برابر خوردگی بسیار مقاوم است و آن را برای استفاده در محیط های خورنده مانند پردازش های شیمیایی و ایمپلنت های پزشکی مناسب می کند.

2. نقطه ذوب بالا: تانتالیم دارای نقطه ذوب بسیار بالایی است، بیش از 3000 درجه سانتیگراد، که آن را برای کاربردهای دمای بالا مفید می کند.

3. بی اثری: تانتالیوم نسبتاً بی اثر است، به این معنی که در شرایط عادی به راحتی با عناصر یا ترکیبات دیگر واکنش نشان نمی دهد.

4. مقاومت در برابر اکسیداسیون: تانتالیم در هنگام قرار گرفتن در معرض هوا یک لایه اکسید محافظ تشکیل می دهد که مقاومت بیشتری در برابر خوردگی ایجاد می کند.

این خواص باعث می شود تانتالیوم در طیف گسترده ای از کاربردهای صنعتی و فنی ارزشمند باشد.

تانتالیم از طریق فرآیندهای زمین شناسی مختلف تشکیل می شود. اغلب به همراه سایر مواد معدنی مانند کلمبیت-تانتالیت (کلتان) یافت می شود و اغلب به عنوان محصول جانبی استخراج فلزات دیگر مانند قلع استخراج می شود. تانتالیوم در پگماتیت ها یافت می شود که سنگ های آذرین دانه درشتی هستند که اغلب حاوی غلظت بالایی از عناصر کمیاب هستند.

تشکیل رسوبات تانتالیوم شامل تبلور و سرد شدن گدازه و متعاقب آن غلظت مواد معدنی حاوی تانتالیوم از طریق فرآیندهای زمین شناسی مانند فعالیت هیدروترمال و هوازدگی است. با گذشت زمان، این فرآیندها سنگ معدن های غنی از تانتالیوم را تشکیل می دهند که می توانند برای استخراج تانتالیوم برای انواع کاربردهای صنعتی و فنی، استخراج و فرآوری شوند.

تانتالیم ذاتاً مغناطیسی نیست. غیر مغناطیسی در نظر گرفته می شود و نفوذپذیری مغناطیسی نسبتاً کمی دارد. این ویژگی باعث می شود تانتالیوم در کاربردهایی که رفتار غیر مغناطیسی مورد نیاز است، مانند قطعات الکترونیکی و دستگاه های پزشکی مفید باشد.