مولیبدن:

• یک عنصر طبیعی است که در سال 1778 توسط کارل ویلهلم شیله، دانشمند سوئدی که اکسیژن موجود در هوا را نیز کشف کرد، شناسایی شد.
• یکی از بالاترین نقطه ذوب تمام عناصر را دارد اما چگالی آن فقط 25٪ آهن بیشتر است.
• در سنگ معدن های مختلف موجود است، اما تنها مولیبدنیت (MoS2) در تولید محصولات مولیبدن قابل فروش استفاده می شود.
• دارای کمترین ضریب انبساط حرارتی در بین سایر مواد مهندسی است.

از کجا می آید:

• معادن اصلی مولیبدن در کانادا، ایالات متحده آمریکا، مکزیک، پرو و ​​شیلی یافت می شود. در سال 2008، ذخیره سنگ معدن در مجموع 19،000،000 تن بود (منبع: سازمان زمین شناسی ایالات متحده). چین بیشترین ذخایر را دارد و پس از آن آمریکا و شیلی قرار دارند.
• مولیبدنیت می تواند به عنوان تنها کانی سازی در یک کانی رخ دهد، اما اغلب با کانی های سولفیدی سایر فلزات، به ویژه مس، همراه است.

چگونه پردازش می شود:

• سنگ معدن استخراج شده خرد، آسیاب شده، با یک مایع مخلوط شده و در فرآیند فلوتاسیون هوادهی می شود تا کانی های فلزی از سنگ جدا شوند.
• کنسانتره حاصل بین 85 تا 92 درصد مولیبدن دی سولفید (MoS2) قابل استفاده صنعتی دارد. برشته کردن آن در هوا در دمای 500 تا 650 درجه سانتیگراد، کنسانتره مولیبدنیت برشته شده یا RMC (Mo03) را تولید می کند که به عنوان اکسید مو یا اکسید فنی نیز شناخته می شود. حدود 40 تا 50 درصد مولیبدن به این شکل استفاده می شود که عمدتاً به عنوان یک عنصر آلیاژی در محصولات فولادی استفاده می شود.
• 30 تا 40 درصد از تولید RMC با مخلوط کردن آن با اکسید آهن و احیا با فروسیلیس و آلومینیوم در واکنش ترمیت به فرومولیبدن (FeMo) تبدیل می شود. شمش های حاصل خرد و غربال می شوند تا اندازه ذرات FeMo مورد نظر تولید شود.
• حدود 20 درصد از RMC تولید شده در سراسر جهان به تعدادی از محصولات شیمیایی مانند اکسید مولیبدیک خالص (Mo03) و مولیبدات ها پردازش می شود. محلول مولیبدات آمونیوم را می توان به هر تعداد محصول مولیبدیت تبدیل کرد و پردازش بیشتر توسط کلسیناسیون باعث تولید تری اکسید مولیبدن خالص می شود.
• فلز مولیبدن با فرآیند احیای هیدروژن دو مرحله ای برای تولید پودر مولیبدن خالص تولید می شود.

برای چه مواردی استفاده می شود:

• حدود 20 درصد مولیبدن جدید تولید شده از سنگ معدن استخراج شده برای ساخت فولاد ضد زنگ با عیار مولیبدن استفاده می شود.
• فولادهای مهندسی، ابزار و فولادهای پرسرعت، چدن و ​​سوپرآلیاژها مجموعاً 60 درصد از مصرف مولیبدن را تشکیل می دهند.
• 20 درصد باقیمانده در محصولات ارتقا یافته مانند روان کننده دی سولفید مولیبدن (MoS2)، ترکیبات شیمیایی مولیبدن و فلز مولیبدن استفاده می شود.

فواید و مصارف مادی:

فولاد ضد زنگ

• مولیبدن مقاومت در برابر خوردگی و استحکام دمای بالا را در تمام فولادهای ضد زنگ بهبود می بخشد. این اثر مثبت به ویژه بر مقاومت در برابر خوردگی حفره‌ای و شکاف در محلول‌های حاوی کلرید دارد و آن را در کاربردهای شیمیایی و دیگر پردازش‌ها ضروری می‌کند.
• فولادهای ضد زنگ حاوی مولیبدن به طور استثنایی در برابر خوردگی مقاوم هستند و معمولاً در معماری، ساختمان و ساخت و ساز مورد استفاده قرار می‌گیرند و انعطاف‌پذیری زیادی در طراحی و عمر طراحی طولانی‌تر می‌دهند.
• طیف گسترده ای از محصولات از فولاد ضد زنگ حاوی مولیبدن برای افزایش محافظت در برابر خوردگی، از جمله اجزای ساختاری، سقف، دیوارهای پرده، نرده ها، آسترهای استخر، درها، لوازم سبک و ضدآفتاب ها تولید می شوند.

سوپرآلیاژها

اینها شامل آلیاژهای مقاوم در برابر خوردگی و آلیاژهای با دمای بالا هستند:

• آلیاژهای مبتنی بر نیکل مقاوم در برابر خوردگی حاوی مولیبدن در کاربردهایی که در معرض محیط‌های بسیار خورنده در طیف وسیعی از صنایع فرآیندی و کاربردها قرار دارند، از جمله واحدهای گوگرد زدایی گازهای دودکش مورد استفاده برای حذف گوگرد از گازهای گلخانه‌ای نیروگاه استفاده می‌شوند.
• آلیاژهای با دمای بالا یا با محلول جامد تقویت شده هستند، که در برابر آسیب ناشی از خزش در دمای بالا مقاومت می کنند، یا قابل سخت شدن در سن هستند، که استحکام بیشتری را بدون کاهش قابل توجه شکل پذیری ارائه می دهند و در کاهش ضریب انبساط حرارتی بسیار موثر هستند.

فولادهای آلیاژی

• فقط مقدار کمی مولیبدن سختی پذیری را بهبود می بخشد، شکنندگی مزاج را کاهش می دهد و مقاومت در برابر حمله هیدروژنی و ترک خوردگی استرس سولفید را افزایش می دهد.
• مولیبدن اضافه شده همچنین استحکام دمایی بالا را افزایش می دهد و جوش پذیری را بهبود می بخشد، به ویژه در فولادهای کم آلیاژ با استحکام بالا (HSLA). این فولادهای با کارایی بالا در کاربردهای مختلفی استفاده می‌شوند، از خودروهای سبک‌وزن گرفته تا بهبود راندمان در ساختمان‌ها، خطوط لوله و پل‌ها، که هم در مقدار فولاد مورد نیاز و هم در انرژی و انتشار گازهای گلخانه‌ای مرتبط با تولید، حمل و نقل و ساخت آن صرفه‌جویی می‌کند.

استفاده های دیگر

نمونه های تخصصی استفاده از مولیبدن عبارتند از:

• آلیاژهای مبتنی بر مولیبدنکه دارای استحکام و پایداری مکانیکی عالی در دماهای بالا (تا 1900 درجه سانتیگراد) در محیط های غیر اکسید کننده یا خلاء هستند. انعطاف پذیری و چقرمگی بالای آنها نسبت به سرامیک ها تحمل بیشتری در برابر عیوب و شکستگی شکننده ایجاد می کند.
• آلیاژهای مولیبدن- تنگستن که به دلیل مقاومت استثنایی در برابر روی مذاب مورد توجه قرار گرفته اند
• آلیاژهای مولیبدن-25 درصد رنیوم، مورد استفاده برای اجزای موتور موشک و مبدل های حرارتی فلز مایع که باید در دمای اتاق انعطاف پذیر باشند.
• روکش مولیبدن با مسبرای ساخت بردهای مدار الکترونیکی با انبساط کم و رسانایی بالا
• اکسید مولیبدن، مورد استفاده در تولید کاتالیزور برای صنایع پتروشیمی و شیمیایی، به طور گسترده در پالایش نفت خام به منظور کاهش محتوای گوگرد محصولات تصفیه شده استفاده می شود.
• محصولات شیمیایی مولیبدن مورد استفاده در ترکیبات پلیمری، بازدارنده های خوردگی و فرمولاسیون روان کننده با کارایی بالا