بوته های آلومینا و زیرکونیا هر دو معمولاً در کاربردهای دمای بالا استفاده می شوند، اما تفاوت های قابل توجهی با هم دارند:

1. ترکیب مواد:
- بوته های آلومینا از اکسید آلومینیوم (Al2O3) ساخته شده اند، یک ماده سرامیکی که به دلیل هدایت حرارتی بالا و مقاومت شیمیایی عالی شناخته شده است.
- از طرف دیگر بوته های زیرکونیا از دی اکسید زیرکونیوم (ZrO2) ساخته شده اند که به زیرکونیا نیز معروف است. زیرکونیا استحکام، چقرمگی و مقاومت بالایی در برابر شوک حرارتی دارد.

2. نقطه ذوب:
- اکسید آلومینیوم دارای نقطه ذوب بالایی است، معمولاً حدود 2050 درجه سانتیگراد (3722 درجه فارنهایت) که آن را برای انواع کاربردهای دمای بالا مناسب می کند.
- زیرکونیا دارای نقطه ذوب بالاتری است، معمولاً در حدود 2700 درجه سانتیگراد (4892 درجه فارنهایت) که آن را برای کاربردهایی که به دماهای شدید نیاز دارند مناسب است.

3. هدایت حرارتی:
- اکسید آلومینیوم دارای هدایت حرارتی نسبتاً بالایی است که در کاربردهای خاصی که انتقال حرارت کارآمد مهم است مفید است.
- زیرکونیا در مقایسه با آلومینا رسانایی حرارتی کمتری دارد که در کاربردهایی که نیاز به عایق حرارتی دارند سودمند است.

4. مقاومت شیمیایی:
- اکسید آلومینیوم مقاومت شیمیایی خوبی دارد و برای استفاده با بسیاری از فلزات مذاب و محیط های شیمیایی خشن مناسب است.
- زیرکونیا همچنین مقاومت شیمیایی عالی به ویژه در محیط های اسیدی و قلیایی از خود نشان می دهد که آن را برای کاربردهای شیمیایی مناسب می کند.

به طور خلاصه، در حالی که هر دو بوته آلومینا و زیرکونیا برای کاربردهای با دمای بالا مناسب هستند، انتخاب بین این دو به الزامات خاصی مانند محدوده دما، هدایت حرارتی و مقاومت شیمیایی بستگی دارد.